بررسی تصفیه پذیری شیرابه کارخانه کمپوست شرکت کود آلی گیلان با استفاده از فیلترهای بیهوازی ( با جریان رو به پایین و رو به بالا)

روش های متفاوتی در تصفیه بیهوازی فاضلاب های غلیظ وجود دارد.  هدف تحقیق حاضر بررسی  تصفیه پذیری شیرابه کارخانه کمپوست شرکت کود آلی گیلان با استفاده از فیلترهای بیهوازی ( با جریان پایین رو و بالا رو) بوده است. به منظور اطلاع از نتایج تحقیقات مشابه مطالعاتی انجام گرفت که متاسفانه در زمینه تصفیه شیرابه کارخانه کمپوست با فیلترهای بیهوازی مطلبی به دست نیامد. سپس تحقیق حاضر در طول مدت 12 ماه در مقیاس فول اسکیل انجام گرفت و نهایتا از نرم افزار های مربوطه در رسم و تجزیه و تحلیل نتایج استفاده شد. مدیای به کار رفته در راکتور از نوع سفال ساختمانی با سطح موثر 87 بود. درصد ارتفاعی بستر در حدود 33 % راکتورها و توالی راکتورها بترتیب با جریان رو به پایین و رو به بالا بود. متوسط غلظت COD ورودی به راکتورها در طول انجام تحقیق mg/l 85000 بود. راکتورها COD حداکثر 140000 و حداقل 39400 میلی گرم بر لیتر را نیز تجربه نمودند. pH شیرابه ورودی به راکتور توسط محلول شیرآهک خنثی گردیده  و متوسط دمای راکتور در طول انجام تحقیقoc 25 بود. پارامتر های مورد بررسی در این تحقیق عبارتند از  میزان بازده حذفCOD، حداکثر میزان بارگذاری، تغییرات pH راکتور بیهوازی با بارگذاری های مختلف و حد بحرانی دما در راکتور بیهوازی. بهترین کارایی سیستم در تصفیه شیرابه در غلظت COD ورودی mg/l 75000 و زمان ماند هیدرولیکی 11 ساعت و  OLR برابر KgCOD/m3.d 6/4 بود که بیشترین بازده حذف COD برابر 7/97% به دست آمد. حداکثر بار آلی ورودی به راکتور بیهوازی برابرKgCOD/m3.d 1/11  با COD ورودی mg/l 75000 بود که بازده حذف 2/86% به دست آمد. حداقل بار هیدرولیکی ورودی به راکتور بیهوازی در ابتدای راه اندازی راکتور 3m1 در روز و حداکثر آن نیز در حداکثر بازده حذف 3m40  CODدر روز بود. راه اندازی راکتورهای بستر ثابت با غلظت های پایین MLSS نیز امکان پذیر است         به طوری که در این تحقیق غلظت MLSS راکتور در ابتدا mg/l 400 بود و رفته رفته با افزایش غلظت MLSS بازده راکتور در حذف COD نیز  افزایش یافت و به حد نهایی اش  یعنی7/97% رسید. البته در برهه ای از زمان اقدام به تلقیح راکتور با لجن کشتارگاه شد. حد بحرانی دما oc19 تشخیص داده شد، به طوری که با پایین تر رفتن دما از این حد  بازده راکتور به شدت کاهش یافت و به حدود 5-4% رسید. راکتورهای با بستر ثابت توانایی تصفیه فاضلاب هایی(در این تحقیق شیرابه) با COD درحد mg/l 140000و بازده حذف COD  برابر7/97% را دارا می باشند.